Doopdienst..

Na de eerste dienst begon een dienst in de plaatselijke taal, het Bemba. Ik kwam “te laat” in de dienst. Wat dat betreft het ik me goed aangepast, want te laat komen tijdens de dienst is heel gewoon. Toen ik binnen kwam, werd er gebeden. Het gebed werd uitgesproken door de mevrouw die de dienst leidde. Dat is iemand anders dan degene die preekt. De woorden van het gebed worden snel achter elkaar uitgesproken en het gebed duurt lang. Na het gebed begonnen de twee aanwezige koren na elkaar te zingen. Wederom vrij swingende liederen, begeleid door een keyboard. Tijdens de dienst werden 40(!) kinderen “gedoopt”. Ieder kind werd met water besprenkeld. In het ene geval betekende dat een daadwerkelijke doop, in het andere gevalbetekende de besprenkeling enkel een bijschrijven in het kinderboek. Deze kinderen kunnen later zelf beslissen of ze alsnog gedoopt willen worden. De ceremonie duurde bijna een uur. De ouders en de kinderen werden naar voren geroepen en gingen daarna in de rij staan.

Vervolgens ging, alweer een vrouw, preken. De preek duurde bijna een uur. Ik kon de preek niet volgen. Het onderwerp was church and business. Sommige woorden worden in het Engels uitgesproken. Wat mij opviel was dat cijfers altijd in het Engels werden uitgesproken. Toen ik later iemand vroeg waarom dat was, zei hij dat het Bemba zo moeilijk is dat cijfers in het Bemba uitspreken een hele goede beheersing van deze taal vergt. Het Bemba is niet echt van deze streek en daarom spreekt niet iedereen heel goed Bemba. De preek was serieus, maar er zat ook humor in, want er werd op bepaalde momenten hard gelachen. Er wordt hier zo wie zo tijdens de dienst meer gelachen dan bij ons. Het geloof wordt serieus genomen, maar het geheel wordt niet te serieus genomen. Dat spreek mij erg aan. Na de preek was er een gebed, nog een lied en toen was de dienst afgelopen. Bij elkaar duurde de dienst ruim twee uur.
Johannes Homan