Een dag begint met het ontbijt. Op zich al een confronterend gebeuren. Wie is er wel en wie niet (want heeft meer en langer slaap nodig). Vervolgens: wordt er eigenlijk wel begrepen wat je voor het ontbijt wilt, een gekookt ei, een continentaal breakfast of een Engels ontbijt, met of zonder de bijbehorende saucises en witte boontjes in tomatensaus. Geen politiek, maar toch soms met de trekken van een confrontatie, zij het een zeer vriendelijke en zelfs vriendschappelijke. Die Nederlanders worden niet altijd even goed begrepen door de wel zeer beleefde en soms bijna onderdanige Zambianen die de keuken runnen.
Bij het ontbijt is het verdere verloop van de dag nog een bijna geheim, er doen zich immers altijd verrassingen voor, is de ervaring. Deze hele maandag is dan ook een grote verrassing. Om tien uur wordt het hoofdkantoor van TEEZ bezocht. Stel je geen enkele luxe voor, maar onvoorstelbare soberheid en bijna trieste eenvoud, maar gevuld met vrolijke medewerker(ster)s. Alle gebrekkigheid van organisatie en behuizing verdwijnt onmiddellijk. Vervolgens een rondgang over het Ecumenical Centre Mindolo. Een gesprek over de theologische scholing van de United Church of Zambia, een ontmoeting met de 2e man van Mindolo, het centrum van verschillende opleidingen en cursussen om mensen in het leven weerbaar te maken en voor zichzelf op te komen, van een viscursus tot vredeswerk. Een wandeling naar de bibliotheek en het Dag Hammarksjold Centrum. Deze hele onderneming is neergezet door de UN ter herinnering aan de crash die Hammarksjoild maakte in de nabijheid van Ndola, in 1961
Na de lunch, we eten twee maal warm hier in dit arme Zambia, een ontmoeting met een zeer getalenteerde en welbespraakte jonge civic-leader, lid van de gemeenteraad van Kitwe, Christoffer, 25 jaar, en al een hele carrière achter de rug die ooit misschien zal kunnen eindigen in een presidentschap. Wie weet! De kerk is voor hem als katholiek, dé instantie die het tot eigengereid politiek neigende presidentschap en politieke systeem kan en moet corrigeren. Er ontstaat een levendige gedachtewisseling waarbij het goed is zich er van bewust te zijn dat een groot deel van de Zambianen en zeker de politieke leiders een kerkelijke en zeer kerkelijke binding hebben. Hoe kan het dat zij niet meegekregen hebben dat leiderschap zoiets is, als Jozef in zijn verhouding met zijn broers, rechtvaardig en gericht op saamhorigheid en brood voor allen? De kerk is, zoals bij na waar ook elders, teveel gericht op ‘salvation’, heil en eigen heil, wat dat ook moge zijn, en te weinig met wat de roeping van kerk en geloof is, gerechtigheid en vrede. Zou die kerk dat werkelijk weten, vragen wij ons kritisch af?
Die kritiek zet zich voort tot een scherpe discussie en confrontatie aan de tweede warme maaltijd aan het einde van de dag. Het groepsproces is goed op gang, maar…in alle vrede en rechtgeaardheid wordt er van mening verschild. Inderdaad politieke confrontatie moet komen van bevlogen mensen. En dat zijn we.
Bart Stobbelaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten